زبان یکی از ویژگیهای زیستی انسانهاست. تاکید روی زیستی بودن زبان به این دلیل است که نباید زبان را پدیده ای قرار دادی نامتأخر تصور کنیم. در حقیقت زبان از ابتدا به همراه بشر فرگشت یافته و حتی باعث توسعه مغزی بشر اولیه شده است. از طرف دیگر زبان نیز مانند همه پدیده های زیستی در حال فرگشت و ایجاد تنوع و گونه گونی است. بنابراین تعجبی ندارد اگر ببینیم زبان ما در حال تغییر است و در هر منطقه به مسیری متفاوت کشیده می شود و تقریبا هر کشوری یک یا چندین هویت زبانی منحصربفرد دارد. به علاوه در اینصورت متوجه می شویم که بسیاری از زبانیای امروزی با یکدیگر خویشاوند هستند و در گذشته یک زبان بوده اند. به این ترتیب می توان این این فرایند گونه گونی را تا ابتدای تاریخ بشریت به عقب برد و به این نتیجه رسید که زمانی همه افراد بشر به یک زبان سخن می گفتند. با توجه به نرخ تغییرات زبان ها، دانشمندان زبان شناس درباره زمانی که ن زمانی که نیاکان ما به یک زبان سخن می گفتند تخمین هایی زده اند مةلا امروزه تصور می کنیم حدود هست تا ده هزار سال پیش نیاکان مختلف بیشتر اقوام مختلف ساکن هند، ایران و اروپا قوم واحدی بوده و زبان مشترکی نیز داشته اند. شباهت های کلیدی دستور زبان، فرهنک و بسیاری از از واژگان اقوام امروزی ساکن این سرزمین ها، این نظریه را تقویت می کند. اگر چند هزار سال عقب تر برویم به زمانی خواهیم رسید که نیاکان مشترک اقوام چسامیسامی ، عرب ها، یهودی ها، اشوری ها و اقوام هندو اروپایی (هندی ها، ایرانی ها، اروپایی ها) و احتمالا ترک ها و مغولها و کره ای ها و ژاپنی ها و برخی اقوام دیگر اروپایی از جمله فنلاندی ها و مجارها همگی به یک قوم تعلق داشته اند و زبان انها نیز مشترک بوده است. Linguistics‏ ‏ این واژه که در فارسی زبان شناسی ترجمه می شود به دانشی گفته می شود که موضوع ان بررسی زبان و مسایل مرتبط با زبانهای بشری است. ریشه این واژه برگرفته از lingua‏ با واژه های فارسی "زبان" است. و انگلیسی "tongue‎"‎‏ هم ریشه است. دانش زبان شناسی به بررسی ریشه واژه ها و زبان شناسی تاریخی لحدود نیست و اغلب زبان شناس های امروز بررسی های ریشه شناختی را دانشی متعلق به نحستین ادوار شکل گیری دانش زبان شناسی می دانند.-منبع: دانستنیها شماره 88 و 109